Depresja to bardzo podstępna i wyniszczająca choroba związana z zaburzeniami nastroju. Mimo tego, że występuje bardzo często, wciąż jest stygmatyzowana, a osoby na nią cierpiące, wstydzą się szukać pomocy. Według WHO w Europie dotyka aż 27 procent populacji.
Depresja to choroba, która objawia się przewlekłymi zaburzeniami nastroju, do których bardzo często dołączają objawy somatyczne (bóle głowy, brzucha, przewlekłe bóle napięciowe). Na skutek symptomów depresji chorzy zaczynają zaniedbywać codzienne obowiązki – pracę, szkołę, higienę osobistą. Problemem stają się dla nich podstawowe czynności, takie jak wstanie z łóżka czy pójście do sklepu.
Objawy depresji to: obniżony nastrój, anhedonia (niezdolność do odczuwania przyjemności), niska samoocena, brak poczucia sensu, trudności w koncentracji, kłopoty z podejmowaniem decyzji, męczliwość, mniejsza aktywność, poczucie winy, zaburzenia snu, zaburzenia apetytu, bóle i zawroty głowy, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, myśli o śmierci i samobójstwie. Objawy mogą mieć różne nasilenie – o przewlekłej melancholii, po ostre epizody depresyjne. Zmiany nastroju o charakterze depresyjnym, trwające dłużej niż dwa tygodnie, powinny skłonić nas do szukania pomocy u lekarza pierwszego kontaktu, psychologa lub psychiatry.
Przyczyna depresji rzadko jest jednoznaczna. Choroba ta wynika najczęściej z połączenia czynników genetycznych, biologicznych, psychologicznych i społecznych. Przyczyny depresji to na przykład: uwarunkowania genetyczne, przewlekłe choroby, uzależnienia, stresujące wydarzenia (np. śmierć bliskiej osoby, zwolnienie z pracy), samotność, zła sytuacja rodzinna, szkolna, materialna czy mieszkaniowa.
Depresja dotknąć może każdego z nas i nie jest prawdą, iż jest fanaberią słabych ludzi. Dlatego w mediach coraz częściej słyszymy i widzimy kampanie z udziałem znanych, cenionych ludzi, którzy opowiadając o własnych zmaganiach z depresją, stają się inspiracją, do podjęcia przez wielu walki, z tą podstępną chorobą.